آرمان حسینی

هفت جان داشتن، فانتزی موجود نامیرا اما نه رویین تن!

غرق در هفته هایی غرق در تمام هفت ها و ادامه ای که ردی از عبورمان نخواهد ماند.

زمان مورد علاقه ی من آینده است اما نه آنچنان که اصالت انسایت را فراموش کنم، طبق نظریه ی داروین اگر ما نسلمان را نابود نکنیم سال های دور آینده تکامل خواهیم یافت اما از تکامل اکنون فراتر، راستش را بخواهی با اصول مضحک تکامل، باید توقع داشت که ظاهرمان در آینده شبیه به میمون ها شود، چرا که پیشرفتمان خوب است و شاید شبیه به الف ها(جن) شویم.

واقعیت نداشت، نه ارزشمند بود و حقیقت هم نداشت، قسم نداشت آنچه که باور کردنش اثر نداشت و باز داستان تکراری امثال ضمیر مرده ای که خسته می شوند از بار حرفهایش!

خسته می شوند...