آرمان حسینی

دستش را از دست داد

راز های پشت پرده با دیوار فرو ریخت و چیزی نماند جز، همان که جز تو همه می دانند!

او همچنان در آیینه آخم دارد به من، او گاهی می خندد و گاهی چشم می بندد روی گاهگاهی شدنهایم.

او می خندد به من.

قبل از این فکر می کردم نابرابری ظالمانست، آخه هرچی که می بینی یا میشنوی حول این داستانه که برابر باشیم، همه دنبال یه مدینه فاضله که برابری درش حکمفرما باشه! شاید امروز چندان علاقه ای به چنین مدینه ای ندارم.